به نقل از خبرگزاری فرانسه از پاریس، فرانسوا اولاند در این باره گفت: من به مسؤولیت دولت های فرانسه در رها کردن ''حرکی ها'' و همچنین شرایط غیر انسانی خانواده آنها که به اردوگاه هایی در فرانسه منتقل شدند، اعتراف می کنم.
بسیاری از الجزایری هایی که به عنوان نیروی مزدور برای ارتش فرانسه در دوره استعمار فعالیت می کردند، پس از آنکه ارتش فرانسه به دستور دولت وقت این کشور به رهبری ژنرال دوگل از خاک الجزایر عقب نشینی کرد، در این کشور به حال خود رها شده و قتل عام شدند. با این حال بیشتر آنها به زندگی در الجزایر ادامه داده اند و امروزه با خانواده های خود روزگار سپری می کنند.
از 50 سال پیش تاکنون، آنها که اصطلاحاً از آن ها به عنوان حرکی ها یاد می شود، قربانی تبعیض اجتماعی ای هستند که به نوعی در جامعه الجزایر نهادینه شده است.
پس از توافق اویان در هجدهم مارس 1962 میلادی که به آتش بس میان فرانسه و الجزایر منجر شد، حدود 55 تا 75 هزار حرکی در الجزایر به حال خود رها شدند.